Hepimiz cisimleştirilmiş bireyleriz.Cisimleştirilmiş
birey ve toplumun sahip olabileceği türden soyut bir
arzu beden ve ruhlarımıza dikte ettiriliyor.Empoze
edilmiş soyut arzularımız bize eş seçme konusunda
serbestlik tanıma aldatıcılığı içinde sahte demokrasiler
sunuyor.Konu bireylerin dış cephelerine gelince sahte
demokrasi bizden seçici olmamızı değil , "seçilebilir"
olmamızı ister.Diğer cisimleşmiş bireyi cezbedebilmek
için arzulanabilir bir bedene sahip olmamız gerektiği
beyinlerimize kazınır.
Muhafazakar yaklaşımlarda romantik bir bağlantı
kuruluşunun ideali "tek bireyle gerçeklerşir" cümlesi
ile ifade edilse de , söylem aldatıcıdır.Dış cepheyi
çekici hale getirmek , romantik bağlantılar başarısızlığa
uğradığında cisimleşmiş bireyin yalnız kalmasını önler.
Dış cephesi arzulanabilir olan birey , kendini " diğer
bir tek bireyle " gerçekleşecek olan yeni bir romantik
bağlantıya sürüklerken ; ona sunulmuş sahte demokrasiyi
minnetle anacaktır.Magazin kültürüne ait sürekli eş
değiştirme sendromu soyut arzunun yansıyan yüzeyine en
iyi örnektir.
Günümüz toplumunda birey ,
yalnızca seçilebilendir.
