Avucunda Kalmış Aşk - Soğuk ve Sıcak

  Geçen gece kaybetti onu.Avucunda sımsıkı tutardı
aslında.Yine de kaybetti.Kaybolmayacağından öylesine
emindi ki , gidişinin farkına varamadı gün boyunca.
Gece gelip , etrafı karanlıkla dolunca kalbine ağırlık
çöktü.Kalbi uyarmasa belki anlamazdı hala yokluğunu.

    Kaçabileceğini düşünmemişti .Ömrü boyunca avucunda
  saklanmıştı , dışarıyı görememişti hiç.Sadece avucunu
  açtığında onu görürdü , aslında bu da ona yeterdi.Sadece
  avucunu açtığında görebildiği bu insanı kısıtlı zamanında
  sevmişti.Aşk , ona göre o yüzü görebildiği parmak aralığıydı.

  Avucunda soğukluğu ilk kez hissetti.O yaşına kadar hep
sıcak kalmıştı içi.Küçücük bir aşkı saklamıştı orada ,
kimse görmemişti.Düşünürken irkildi.Uzun zamandır o kadar
sıkıyordu ki ellerini , mutlaka içeride ezilmişti.Bayılacak
gibi oldu , ancak toparladı kendini.Bütün gece ağladı.

    Kaçtığından beri aklı karışıktı.Özgürdü artık , ama mutlu
  değildi.Güneşi görebiliyordu , ama üşüyordu.Alışması lazımdı.
  Yorulmuştu tek taraflı aşkından.Özlüyordu çoğunlukla onu.Ancak
  gidemezdi geri.Unutmak istedi onu.Unuttu.

  Aramadığı yer kalmadı.Avucu öylesine soğudu ki , dönse bile
kalamazdı orada artık.Aramayı bıraktı.Artık yalnızdı.Kabullendi.
Avucuna son kez baktı ve olduğu yerde uyuyakaldı.

    Başka bir avuç buldu sonunda kendine.Daha sıcak olduğundan
  ya da hiç saklanmak zorunda olmadığından sevmişti burayı.Belki
  de hayat böyle açıkken daha kolaydı.Geçmişi geldi aklına bir an.
  Hemen unuttu.Böyle çok mutluydu.